De wandeling van 23 mei was niet op de laatste donderdag van de maand i.v.m. Hemelvaartsdag. Identiek aan vijf jaar geleden 2014, dat viel mij op toen ik mijn archief raadpleegde omtrent de route onder de naam “Doornspijk. De situatie was toen wat de laatste donderdag betreft volkomen hetzelfde. Op mijn weblog had ik dit parcours “Lekker Dichtbij” genoemd, en dat is het nog steeds. Parcours ongewijzigd, maar samenstelling van de groep met nu 17 deelnemers, volledig verschillend. Omdat dit de eerste keer was dat mijn beoogde opvolgers Henk en Albert, de route zelf opgezocht, voorgelopen en afspraken met de horeca gemaakt hadden, past het mij niet hier een waardeoordeel over te vellen. Niets van deze wandeling heeft onder mijn auspiciën plaats gevonden, ik onthoud mij derhalve van commentaar en evaluatie, bovendien hebben de mannen een eigen weblog wandelclubdronten.home.blog en zal een evuluatie waarschijnlijk terug te vinden zijn onder het kopje “Gelopen paden”.
Voor mij komt het galgenmaal met rasse schreden nader. Nog twee organisaties te gaan en wel op 27 juni en 29 augustus. Zoals reeds eerder vermeld wordt er in juli noch door mij, noch door Henk en Albert een wandeling georganiseerd. Nog niet zolang geleden ondernam ik een wandeling in het kader van “oefenen voor de 4daagse” en hield een onderbreking bij de Dorpsboerderij in Dronten voor een koffiepauze. Daar sprak ik voormalig burgemeester Cees Dekker, hij sprak de gevleugelde woorden na een korte inleiding “Bent u die militair?, u bent nogal streng”!. Om die laatste kwalificatie wat kracht bij te zetten heb ik voor 27 juni een mooie 16km lange wandeling uitgezocht welke start bij Hotel Stakenburg, Stakenburg 86, Elspeet. 
Hotel en landgoed bevinden zich op de grens tussen Nunspeet en Elspeet en voertons door het stille Leuvenemse Bos en Elspeetsche Heide naar de uitkijktoren Stakenberg. Het Leuvenemse Bos is een omvangrijk natuurgebied van 3500 hectare, het is het domicilie van vele soorten wild. De vele heuveltje die hier te zien zijn, zijn geen grafheuvels maar stuifzandheuvels waar grove dennen op geplant zijn. Halverwege de route bevindt zich een schitterende speelweide, de ideale plek voor een pauze en eventueel het nuttigen van de lunch. 
Vanhier is er ook zicht op de uitkijktoren, gebouwd in 2016 met hout uit het eerder genoemde bos, 100% naaldhout. De hoekpalen zijn kaarsrechte stammen van de douglasspar. Vanaf deze toren heb je een mooi uitzicht op de Elspeetsche Heide. Van 1953 tot 1995 was dit gebied militair oefenterrein met een netwerk van tankbanen. Na afstotong door defensie in 1995 kon de natuur hier weer zijn gang gaan en zijn de tankbanen grotendeels dichtgegroeid. De rust is weergekeerd, de veldleeuwerik te horen en vindt er begrazing plaats door een schaapskudde.
De Stakenberg is eigenlijk een heuveltje aan de rand van de Elspeetsche Heide. Hierop werden twee landgoederen gesticht n.l. Refugium en Huize Stakenberg. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is huize Stakenberg helaas afgebrand, tot het jaar 2000 zijn beide landgoederen in gebruik geweest als vakantiepark voor medewerkers van de PTT. Het oorspronkelijke landhuis Refugium is nu het hotel Stakenberg, hier sluiten wij af. De koffie is er van uitstekende kwaliteit en deze keer is het niet de appeltaart, maar het schuimgebak (glutenvrij) dat ik u van harte aanbeveel.
Graag zie ik u zoals altijd op de afgesproken plek, parkeerterrein bij kerkcentrum De Ark op 27 juni a.s., vertrek 10.00 uur.
Na een kop koffie en de gebruikelijke appeltaart, met een grote boog weer naar Buren, de plaats welke een grote verbondenheid met ons vorstenhuis heeft, wat o.a. blijkt uit de schuilnamen van Koningin Wilhelmina en toen nog Prins Willem-Alexander. De route liep geheel om Buren heen en niet meer zoals voorgaande jaren er dwars doorheen.
Op dit terrein is sprake van een heel mooi arboretum, een overweldigende magnolia (tulpenboom) en een reus van een treurbeuk maken dit landgoed indrukwekkend. De min of meer eenvoudige woning (1781) is o.a. bewoond geweest door de Zwolse dichter en burgemeester Rhijnvis Feith. Ook de burgemeesters Slager en Crommelin hebben er hun domicilie gehad.
