Het verslag van de vierde en laatste dag is altijd wat later op het net dan de eerste drie, oorzaak terugreis naar huis en de belangstelling aldaar. De zaterdag blijft traditioneel, nu al bijna 30 jaar, gekoppeld aan AST-Car Technics, de automaterialenzaak op de Tjalk in Lelystad. Op Urk zeggen ze, “Het is ‘s-nachts vissen, maar overdag netten drogen”! De naam Cuijk is als doorkomstplaats op dag vier gekoppeld, en heet derhalve de dag van Cuijk. Voor de 30 km lopers is dat eigenlijk onterecht want die zien nog geen glimp van deze plaats, verbonden aan het traject door een pontonbrug, gelegd door de Genietroepen van de Kon. Landmacht, speciaal voor deze dag. Reeds bij de start staan sommige deelnemers al carnavalesk uitgedost als bij, lieveheersbeestje en sommigen nog steeds in het roze, dat zijn de èchte, ik zag zelfs een Zeeuws echtpaar in klederdracht en een gevoel van medelijden bekroop mij, de man van top tot teen in het zwart, zij slechts de armen bloot.
Het eerste gedeelte van de route in Nijmegen is niet spectaculair, het is exact gelijk aan dag twee en gaat vanaf de Wedren naar de Heijendaalseweg langs de gebouwen van het UMC St. Radboud, naar Dukenburg. Voor de tweede keer in deze week stond daar mijn familie op de Weezenhof, nu met een heerlijk croissantje.
Na 12 km is de karavaan in Noord Brabant in Overasselt wel te verstaan, hier volgt een splitsing, de lopers van 40 en 50 km gaan via Grave naar Cuijk. De wandelaars van de 30 km maken een lus omhoog naar Heumen, een gehucht voor Malden, deze weg was lang en zon overgoten. Voor dat ik de drukte in Malden in zou gaan heb ik nog even een tussenstop ingelast omdat ik daar veel te vroeg was, vrijwel alles dat ik aan ravitaillering bij mij had, heb ik daar genuttigd. Halverwege in Malden werd ik opgewacht door mijn Nijmeegse familie waar ik tot dan logeerde, dat was dus de tweede ontmoeting op die dag. Inmiddels was er ook een sms’je van Arno dat hij met Mees en Sterre op de “Via Gladiola” in alle drukte een (zonnig) plekje gevonden had.
Na vier warme en (toch wel) zware dagen word je op de “Via Gladiola” door duizenden toeschouwers naar de finish gedragen. Dit beeld deed kleinzoon Mees de uitspraak ontlokken volgend jaar ook deel uit te maken van deze bonte menigte wandelaars. Ik hou hem daaraan. Na afmelding en de ontvangst van het verdiende 3’tje ben ik door alle drukte naar de bus (lijn 31 Weezenhof) naar het station getogen. Mijn gebruikelijke taxi is niet in staat om door deze drukte mij op te pikken.
Op mijn logeeradres nog eenmaal opgefrist en ontdaan van okselzuur en kruisdampen, hartgrondig afscheid genomen en mij huiswaarts begeven.
Op deze laatste dag waren er nog 359 uitvallers, 39.396 deelnemers de eindstreep gehaald en van de 245 gestarte 80-plussers had een kwart opgegeven, oorzaak hitte.
Bedankt, iedereen die mij gesteund heeft op welke wijze dan ook, alle fantastische mensen langs de route, de organisatie van de doortochtplaatsen en natuurlijk de 4daagse organisatie zelf.
TOT VOLGEND JAAR!!!
Geef een reactie