Voor de 99e vierdaagse (2015) was de voorbereiding precies zoals die eigenlijk moet zijn. Helaas ontstond er betrekkelijk kort voor de start een ernstig probleem met de gezondheid van mijn echtgenote, waardoor deelname onverantwoord was en ik mij moest afmelden. Voor de 100e editie van dit grandioze evenement is de voorbereiding veel minder dan vorig jaar. De enige wandeling waarvan je serieus kan zeggen, “een goede voorbereiding” was de Bloesemtocht in Geldermalsen. Ik had mij derhalve voorgenomen tijdens mijn verblijf in San Francisco van 11 t/m 19 juni een flinke inhaalslag te gaan maken. Door een behoorlijke dip in het functioneren van mijn lichaam is daar slechts ten dele aan voldaan. Het bezoek aan een arts na thuiskomst gaf als mogelijke oorzaak, de combinatie van een te lage bloedsuikerspiegel en een te hoge bloeddruk. Voor een echocardiografie en een fietstest heb ik op 5 juli een bezoek gebracht aan het Zuiderzeeziekenhuis afdeling cardiologie. Dokter Hassan gaf mij onmiddellijk in niet mis te verstane bewoordingen te kennen dat hij deelname aan de 4daagse niet verantwoord achtte. Reden van zijn conclusie was, de te hoge bloeddruk veroorzaakt door vernauwing in de bloedvaten rond het hart. Mijn verzet en een uitgebreid scala aan argumenten om hem tot andere gedachten te brengen leidde uiteindelijk tot een compromis, het slikken van een zgn. bètablokker en een vervolgafspraak zo snel mogelijk na de 4daagse.
Om de conditie toch op een aanvaardbaar niveau te krijgen nam ik mij voor minstens een tweetal pittige wandelingen te gaan doen een “rondje Urk” en een naar de Flevocentrale, beide op zondag. Onze Lieve Heer zal mij hopelijk wel dispensatie geven om tweemaal de zondagsplicht te verzuimen, het is tenslotte voor het goede doel. De generale repetitie is voor mij elk jaar via 
Lelystad naar Dronten, bakkie koffie doen bij mijn schoondochter op de zorgboerderij en weer terug naar Swifterbant. Dit traject heb ik op 13 juli gedaan, een zeer regenachtige dag, ook een dag met speciale herinneringen, de geboorte dag van mijn moeder (Nijmeegse) zij zou 101 geworden zijn, maar ook de dag waarop vorig jaar besloten werd in het UMCG te Groningen maatregelen te treffen om Ank te ontslaan van de Intensive Care en los te koppelen van de beademing, een verblijf van nog zeven weken in het Groninger ziekenhuis was het gevolg. Quatorze Juillet, de Franse Nationale feestdag, toch nog een uitloop met zwager Chris in het 
Roggebotsebos, een zeer drassige en natte bedoening. Hopelijk is de resterende tijd voldoende voor het drogingsproces van de schoenen, zij zijn essentieel om mijn onderdanen naar de finish te brengen. Al met al, toch voldoende basis voor vertrouwen op een goede afloop om maandag 18 juli naar Nijmegen te vertrekken voor het afhalen van startbewijs en de gebruikelijke tas met hebbedingetjes van de “Walk of the World” op de Wedren. Voor de vijfde keer naar het inmiddels vertrouwde adres van mijn nicht Toos en haar echtgenoot Wim.
Geef een reactie