Jan's Wandelblog

De kop is eraf. De eerste wandeling in het nieuwe jaar 2018 zit er op. Voorafgaand aan de laatste donderdag waren er wel enkele telefoontjes geweest voor wat nadere informatie, verrassend weinig afzeggingen, noch per mail noch per telefoon, slechts vier. Maar een opkomst van drieëndertig wandelaars in deze periode van het jaar had ik zeker niet verwacht, een absoluut record. Het was goed wandelweer en ook de voorspellingen waren gunstig, er werd in ieder geval geen neerslag van betekenis verwacht en de storm was ook alweer een week geleden. Geen wateroverlast meer, helaas waren er wel een aantal paden door bosbouw flink vernield en werd de weg versperd door omgewaaide bomen. Het parcours was door deze omstandigheden al redelijk zwaar zodat wij de route dwars door het Beekhuizerzand hebben gewijzigd door over het fietspad te lopen en niet door het mulle zand. 

Soms moet je met de horeca geluk hebben, dat bleek o.a. met onze afsluiting van 2017 in Lands End, één week na ons bezoek besloot de uitbater het etablissement definitief te sluiten. Ook aan de finish van onze laatste wandeling bleek geen horeca in de buurt en waar die wel was kwam helaas de openingstijd niet met ons overeen.

Omdat ik op 20 januari de respectabele leeftijd van 75 jaar had bereikt, bood ik aan een kopje koffie of thee met appeltaart te nuttigen in de Dorpsboerderij te Dronten en nodigde alle 33 deelnemers daartoe uit. Vrijwel iedereen heeft hier gebruik van gemaakt, dankbare herinnering bewaar ik hier aan en zeker ook het spontane luidkeels “Lang zal ie leven”. Het was een geweldige afsluiting van een fraaie wandeling en uitermate gezellige nazit.  

Genoeg over januari, we moeten door, het is alweer februari en een volgende wandeling moet weer gepland worden. De grote jongens hebben zich ook al weer aangemeld, de Nijmeegse 4Daagse, inschrijven vanaf 5 februari en natuurlijk ook de Bloesemtocht te Geldermalsen op 21 april, deze laatste wordt voor mij de 15e keer.Belangrijker echter is de 55+Wandelgroep, wat gaat die doen?, voor 22 februari is er een wandeling gepland in Vierhouten van maar liefst zestien kilometer.

In Vierhouten komt de groep niet voor de eerste keer, Hotel de Foreesten is voor ons een bekend etablissement en daar maken wij dan ook gebruik van de parkeergelegenheid aan de Gortelseweg 8, 8076PS Vierhouten. Raakvlakken met eerdere wandelingen in deze omgeving zijn er pas aan het eind van de 16 km. Als het weer een beetje meezit belooft dit een fraaie bos- en heidewandeling te worden, door een “Stiltegebied” dat zijn naam terecht eer aan doet. Een oorlogsmonument met een heel bijzondere geschiedenis is het zgn. Verscholen Dorp, een schuilplaats voor onderduikers in de bossen. Gemiddeld waren er 80 tot 100 onderduikers te vinden, joodse families, gestrande piloten. Drie nagebouwde hutten staan er nu nog. Helaas is het dorp in oktober 1944 ontdekt, van de toen aanwezige 86 personen zijn er acht niet weten te ontkomen en gefusilleerd. 

Een groot gedeelte van het parcours brengt ons door prachtige beukenbossen van Kroondomein Het Loo, helaas heeft de storm van 18  januari ook hier behoorlijk huisgehouden zo bleek tijdens de verkenning van 7 februari, wanneer in de veertien dagen daarna geen maatregelen zijn getroffen, dan hebben wij toch wel een probleem. Het zijn namelijk niet twee of drie bomen die het loodje gelegd hebben, nee het zijn er tientallen. Ik zoek nog naar een alternatief. Voor sommigen onder u kan het heidegebied Tonnetjesdelle herinneringen oproepen, van “hier waren wij eerder”, nu echter lopen wij daar in tegengestelde richting en zal het geheugen pas een signaal geven bij het zien van een (mini)piramide en waterwerken op dit heidegebied.

Het laatste gedeelte van de wandeling voert ons door het Vierhouter Bos, ook hier waren wij eerder maar kwamen van een andere kant, lastig te vinden zijn de paden , veel afgestorven blad en dode takken. Zorg voor goed en stevig schoeisel, noodzakelijk, zeker als de ondergrond hard is door de vorst. Ook deze keer heeft Maarten Heijenk van de Drontenaar weer aandacht besteed aan onze wandeling, hij heeft de annonce op hun website ondersteund met een filmpje over Hoog Soeren, ook dat valt onder Kroon Domein het Loo. Zij die al langer met ons meelopen zullen de beelden van dit filmpje ongetwijfeld herinneren. Kijk er eens naar, van harte aanbevolen. Gewoontegetrouw verzamelen wij weer op de parkeerplaats bij kerkcentrum De Ark op 22 februari, vertrek 10.00 uur.

Bijna dreigde het te mislukken, ik bedoel de organisatie van  de laatste wandeling van het jaar 2017.  Traditioneel wordt deze verzorgd door de dames Wilma & Jenny.  Er waren al wat suggesties gedaan, maar door de plotselinge ziekenhuisopname van Wilma, eerst in Lelystad en later in Almere stagneerde het proces. Wilma moest afhaken vanwege haar ziekte en al snel bleek dat deze betrekkelijk langdurig van aard zou zijn. Het laatste contact via Whatsapp dat ik met haar had dateert van 2 januari, waarin zij schrijft nog minimaal veertien dagen in het ziekenhuis te moeten verblijven en dat daarna een revalidatieproces op gang gebracht gaat worden. Wij wensen haar een gezond 2018 en een voorspoedig herstel toe.

Ondanks deze tegenvaller heeft Jenny de draad opgepakt en is aan de slag gegaan met een van de eerder genoemde suggesties. Zij koos voor de Roggebotstaete en ter afsluiting Café Restaurant Lands End.

Op 21 december 2017 hadden zich ondanks de dikke mist 27  enthousiaste wandelaars verzameld bij de Ark. Met zeven auto’s bleek de parkeergelegenheid bij het Jacob Vislaantje te klein en trokken wij door naar de verderop gelegen parkeerplaats bij het Kabouterbos van Hans&Grietje. De bospaden van het Roggebotse bos waren behoorlijk glibberig en al snel bleek dat menigeen ondanks de min- of meer thuiswedstrijd, niet echt bekend was met het wel- en wee van de Roggebotstaete en zagen daar voor het eerst een proeftuin met o.a. boerenkool in de kleur van rode kool. Ondanks de mist werden wij toevallig geconfronteerd met een schapenhoedster en een kudde van het Drentse ras, volop in bedrijf met haar Bordercollie. Van haar kregen wij een uitgebreid verslag, dat leek afgesproken werk maar dat werd door Jenny hevig ontkend. 

Bij Cafe Restaurant Lands End werden wij zoals altijd, nu al voor de derde keer, zeer warm ontvangen en kon eenieder zijn/haar lunch naar eigen smaak en behoefte bestellen. Tijdens de lunch viel mij een toespraak te beurt met zeer warme woorden door Henk van Gijssel, ook mocht ik de nodige blijken van waardering ontvangen. Na een hartgrondig afscheid togen wij huiswaarts, op naar Kerstmis en de Jaarwisseling. 

 

Zo zijn wij in 2018 aangeland en staat er een nieuw seizoen voor de deur. De Drontenaar heeft hier al aandacht aan besteed en Maarten Heijenk plaatste daar redactioneel een alleraardigst filmpje bij. Van harte aanbevolen, zeer de moeite waard. Op donderdag 25 januari vertrekken wij naar de Hierdenseweg 19 te Hulshorst. De locatie is de parkeerplaats van het Leuvenemse Bos ten zuiden van de A28 te Hierden. De route is een uitzonderlijk mooie boswandeling, direct na de start geflankeerd door een betoverend mooie Leuvenemse Beek.

Een aanrader is, zorg voor goed deugdelijk schoeisel, bospaden kunnen in deze tijd van het jaar bijzonder glibberig en drassig zijn. Markant punt tijdens de wandeling is de bijzondere begraafplaats “Sonnevanck” gelegen midden in het bos.

Een grote tegenstelling met de slingerende bospaadjes door het Leuvenemse en Harderwijker bos, is het Beekhuizerzand, in 2004 ontdaan van de vele vliegdennen welke de zandverstuivingen belemmerden. Nu heeft de natuur weer vrij spel en is het gebied indrukwekkend door het stuifzand. Wandelen op een brede zandweg met diepe sporen in dit gebied, mag je gerust als “zwaar” betitelen, maar absoluut de moeite waard. Er is wel een omtrekkende beweging te maken maar de mentaliteit van de deelnemers heeft mij geleerd dat zij zich veel liever onverschrokken in deze zandbak storten. 

Helaas is er een risico verbonden aan de keuze van deze route. Wanneer de stroming van de Leuvenemse Beek zich keurig aan haar oevers houdt, dus daar binnen blijft stromen en meanderen, is er niets aan de hand en blijven de wandelpaden drassig maar begaanbaar. Het kan echter ook anders, zo mocht ik ervaren  en treedt het snelstromende beekje ruimschoots buiten haar oevers en wel zodanig dat omlopen zelfs niet mogelijk is.

Natuurmonumenten adviseert dan via geplaatste bordjes, terug te gaan en wachten op betere tijden. Het beste dus maar van hopen. Een gezellige nazit, zoals te doen gebruikelijk bij de lokale horeca, is helaas ook een probleem. In de buurt bevinden zich, “Onze Woudstee”, “Hof van Hulshorst”, “De Veluwse Huijskamer”, hun openingstijden lopen helaas niet synchroon met de tijd waarop wij meestal de wandeling beëindigen. Een oplossing hiervoor wordt nog over nagedacht, voorop staat echter dat de toestand van het terrein op de door ons geplande datum toegankelijk is. IJs en weder dienende zien wij elkaar op 25 januari op de gebruikelijke verzamelplaats, parkeerterrein bij kerkcentrum “De Ark” vertrek 10.00 uur. 

Künftige Ereignisse werfen ihre Schatten voraus, zegt de Duitser. Dat beloofde dus absoluut niet veel goeds voor de bijna laatste wandeling van 2017. Het was de hele week al pokkeweer, alle dagen regen en ook voor donderdag zag het er niet al te best uit. Bovendien waren de afmeldingen ook niet van de lucht, dat begon ‘s-zondags al na de kerk en daarna dagelijks via mail en telefoon. Uiteindelijk liep dat op tot wel zestien (teleurgestelde) deelnemers. De verwachtingen waren derhalve niet al te hoog gespannen toen ik op donderdag 30 november naar Dronten reed. Het weer viel uiteindelijk ontzettend mee, het was droog en slechts lokaal kon er enige neerslag verwacht worden. Aangekomen bij de Ark moest ik nog een tweetal annuleringen incasseren maar uiteindelijk kon de karavaan toch nog met welgeteld 24 mensen richting Garderen vertrekken, zoals altijd om 10.00 uur exact.  Aangekomen bij Camping “De Hertshoorn” stond daar plotsklaps familie, zwager Pieter uit Ede had de weblog gelezen en dacht kom,

Garderen is niet al te ver hier vandaan laat ik de boel eens gaan verrassen, uiteraard na overleg en toestemming van mijn schoonzus. Het leek hem een mooi parcours en wilde wel eens een dagje mee, zo kwam het totaal aantal deelnemers toch nog op een respectabel aantal van 25.

Alle jaren (vanaf 2009) dat ik dit dankbare werk nu mag doen, had ik vrijwel geen bemoeienis met de allerlaatste wandeling van het jaar, die van december. De assistentes Wilma en Jenny organiseerden  een niet al te lange wandeling gecombineerd met een meestal leerzame onderbreking, zoals Natuurpark Lelystad, Ikonen museum Kampen, Museum Smederij “De Hoefhamer” Elburg en vorig jaar nog de geweldige rondleiding in Hasselt onder de deskundige leiding van de broer van Wilma Dorgelo. Eind november kwam er helaas een bericht door dat Wilma vrij ernstig ziek was en naar aanleiding daarvan opgenomen was in het ziekenhuis van Almere. Omdat berichtgeving van het ziekteverloop slechts sporadisch en zeer summier doorkomt lijkt het mij beter daar nu niet veel over te zeggen.

Omdat de tijd toch wel begon te dringen heeft Jenny gekozen als doel voor de wandeling het landgoed Roggebotstaete, een 52 ha groot terrein dat ontwikkeld wordt tot een natuurgebied.

Dit gebeurt door beroepsmensen- alsmede vrijwilligers, het uiteindelijke doel is een voedsel producerend natuurgebied waarop het Drentse heideschaap, Mangalitsa varkens, Brandrode runderen alsmede bijenvolken gedijen. De gemaaide wandelpaden over het landgoed nodigen uit om een wandeling te maken of gewoonweg uit te waaien. Onze wandeling gaat starten in het Roggebotse bos bij het zgn. Jacob Vis laantje, genoemd naar een voormalig medewerker van Staatsbosbeheer. Over de lengte van de wandeling ben ik verder niet geïnformeerd, ook niet over de parkeermogelijkheid. 

Traditiegetrouw wordt het jaar door de 55+ wandelgroep afgesloten met een gezamenlijke lunch, voor de derde keer is de keuze gevallen op Café-Rest. Lands End aan de Vossemeerdijk in Ketelhaven. Jenny is daar zeer hartelijk ontvangen zo mailde zij mij en heeft de afspraak gemaakt dat eenieder  naar eigen smaak een lunch kan bestellen en uiteraard naar eigen beurs, net als bij eerdere gelegenheden. Graag zie ik u op donderdag 21 december op de parkeerplaats bij kerkcentrum de Ark. Wij vertrekken dan zoals altijd 10.00 uur exact.

Mocht u om welke reden dan ook bij deze laatste wandeling van 2017 verhinderd zijn, dan wens ik u een Zalig Kerstmis en voor 2018 een voorspoedig jaar.