Jan's Wandelblog

28 September 2017, de dag begon druilerig, dat weerhield 24 enthousiaste wandelaars er niet van om naar de verzamelplek bij kerkcentrum de Ark te komen. Vooraf waren er nogal wat afmeldingen van toch wel vaste klanten, maar met een drietal nieuwe mensen werd het toch nog een flink gezelschap. Voor de derde achtereenvolgende keer meldde Erik Verbraak zich af, hij was helaas geveld door een vervelende aandoening en kreeg tot overmaat daar nog een longontsteking over heen. Namens de groep “Van harte beterschap”Erik, graag zien wij je weer gezond en wel terug. Een traditie van (bijna) steevast mooi weer op de laatste donderdag van de maand werd doorbroken, tot de pauze. Slechts een stapel gekapte bomen boden enigszins comfort tijdens de pauze en tot dan moesten wij de constante motregen doorstaan. Voor de tweede helft werd het droog en brak zelfs de zon door, dit weertype en de temperatuur vormden een ideale omstandigheid voor de paddenstoelen, zij kwamen dan ook op de spreekwoordelijke wijze uit de grond. Chapeau voor de deelnemers, er was een escape aangeboden om de bult en het Hulshorster Zand te ontwijken, toch werd de uitdaging aangegaan, waarbij Noortje verder moest in de hoedanigheid van “halve zool”.

Op de rand van de Sallandse Heuvelrug en het Vechtdal ligt de plaats Hoonhorst, zij maakt deel uit van de gemeente Dalfsen en telt in de kern 620 inwoners. Op 26 oktober gaan wij daar naar toe en parkeren de auto in de buurt van de R.K. Cyriacuskerk, in de Kerkstraat t.h.v. Café Restaurant Kappers op nr. 7. 

Deze wandeling valt onder de categorie “landgoedwandelingen”en is voor 80% onverhard met een afstand van ruim 12 kilometer. Direct na de start bevindt zich aan de linker zijde het landgoed “De Hoonhorst” sinds 1991 het domicilie van Ruud en Ria Lubbers. Het dorp is tevens de thuishaven voor de BN’ers Jeroen Krabbé, René Eijkelkamp en Jaap Stam. Het landgoed is grotendeels een gesloten bastion in tegenstelling tot het 70 ha grote landgoed “De Horte”, de weg naar dit landgoed voert door een nog duidelijk zichtbaar rabattenbos. Een dergelijk bos bestaat hoofdzakelijk uit gegraven greppels, de daardoor ontstane wallen werden beplant met eiken boompjes welke om de 15 jaar gerooid werden met bestemming hak/brandhout en de productie van bezems. De schors werd dan weer gebruikt in de leerlooierij.

Een bezoekje aan de tuin van huize “De Horte”is alleszins de moeite waard, druivenkas, bijenkasten en een mammoetboom (sequoia) van 1885 verdienen daarbij zeker de aandacht. Bij goed weer ook een ideale plek om te pauzeren, er staan in ieder geval twee bankjes.

Aangrenzend ligt het landgoed “Mataram” 60 ha groot, het dankt zijn merkwaardige naam aan de heer J.M. van Rhijn, oud resident van het hof te Mataram in toenmalig Nederlands Indië. (Lombok)  Waterpartijen en verhogingen in het terrein zijn nog restanten van de tuinaanleg in Engelse landschapsstijl. Op zijn minst merkwaardig mag je de laan van vreemd gevormde beukenbomen noemen, dit is een zgn. berceau, het gaf de dames de mogelijkheid een wandeling te maken zonder daarbij bruin te worden. Bij deze wandeling zijn er een tweetal plaatsen welke ons herinneren aan W.O.II, bij de Emmer Tochtsloot een gedenksteen met tekst over een Messerschmitt die n.a.v. een vuurgevecht daar eind 1944 is neergestort. Een kunstwerk “Getuige 1945” een boomstronk met een jaarring van V2 raketten herinnert aan de lanceerplaats vanwaar deze afgevuurd werden begin 1945 in de richting van Antwerpen. 

Dit bosrijke gebied en de vele regen van de laatste weken is een ideale omstandigheid voor paddenstoelen, die zijn dan ook volop aanwezig.

Na het verlaten van het landgoed Mataram doemen de wieken van molen “De Fakkert”al op, hetgeen betekent dat wij de bebouwde kom van Hoonhorst naderen.

Molen De Fakkert is een stellingmolen , oorspronkelijk gebouwd in 1868, door brand en storm verwoest  maar dankzij inspanning van de lokale bevolking heeft een restauratie plaats gevonden en maalt hij weer. Voor de tweede keer passeren wij het woondomein van de familie Lubbers, nu echter draagt het landgoed de naam “Berkenhorst”synoniem voor Den Hoonhorst.

Voor een gezellig “bakkie”bij onze voormalige premier heb ik helaas geen afspraak kunnen maken. Wel bij Café Restaurant Kappers, ik kan u daar de rijk versierde appeltaart met slagroom en aardbeien, warm aanbevelen en hoop dat u dan net als ik genoten heeft van deze fraaie landgoedwandeling.

Graag zie ik u weer op 26 oktober, zoals altijd, op de parkeerplaats bij kerkcentrum De Ark te Dronten, vertrek 10.00 uur.

 

De weersvoorspelling voor 31 augustus was er niet een die hoge verwachtingen schiep voor een fraaie wandeling. Achteraf viel dat enorm mee. Toch denk ik dat het mede oorzaak was voor het meer dan gebruikelijke aantal afzeggingen. Blessureleed in sommige gevallen, o.a. een gebroken pols van Marja van Gilst, beterschap en hopelijk een spoedig herstel. Wat een verschil, het moment van verkennen van het klompenpad en de dag van uitvoering. Fikse regenbuien voorafgaand aan 31 augustus hadden gezorgd voor modderige paden en ongemaaide stukken hoog gras veroorzaakte bij sommige wandelaars natte voeten. Waar de maïs op 1 juni nog 30 cm hoog was, vertoonde dat nu een lengte van twee meter, ontluikende lelies waren nu gekort en afgemaaid tot enkele decimeters boven het maaiveld. Waar eerst nog een paadje gecreëerd was voor de wandelaars tussen de uien, daar lagen zij nu gerooid en te drogen op de akker. Daar moesten wij nu dwars doorheen.

 Toch hebben de vijftien deelnemers genoten van het 16 km lange traject en sfeervol afgesloten bij het ” Uddelermeerrestaurant”. Het is te doen gebruikelijk dat onze komst op de laatste donderdag bij de uitbater van het etablissement wordt aangekondigd, om verrassingen te voorkomen zodat men weet wat voor vlees men in de kuip heeft. Wanneer iedereen uiteindelijk het pand weer verlaten heeft ga ik als laatste naar de kassa en reken het nog openstaande bedrag af. Je wilt tenslotte als alles naar tevredenheid verlopen is geen negatieve indruk achter laten, en met een gerust hart nog eens terug komen.

Helaas is daar de laatste keer een post open blijven staan, hetgeen door mij voor de goede verstandhouding is afgerekend.

De trouwe lezers van “De  Drontenaar” zijn inmiddels op de hoogte dat de 55+ wandelgroep op herhaling gaat. Ik bedoel daarmee te zeggen dat het gekozen parcours een doublure is, reeds in 2012, om precies te zijn februari hebben wij deze pittige wandeling al eens eerder gedaan. De samenstelling van de toenmalige groep was t.o.v. nu totaal anders, zodat ik de herhaling wel aandurf, in de toekomst zal dat toch wel vaker gebeuren. Na zoveel jaren afwisselende routes uitzoeken komt er toch een moment van “oh ja, hier waren wij eerder”.

Een pittige wandeling, dat wel, waarbij het venijn vooral in de staart zit, een flink aantal venijnige heuveltjes, met recht “kuitenbijters” begeleiden ons naar de finish bij Joris. Wij beginnen de wandeling bij het station in Nunspeet, daar parkeren wij de auto en gaan vervolgens naar de A28, tot zover het verharde gedeelte. De totale route is voor 95% onverhard, bedraagt 15 kilometer en gaat over bos, heide en een grote zandvlakte. Te weten Willemsbos, de Westeindse heide en het Hulshorsterzand.

De tijdkijkers op de Westeindse heide stonden er in 2012 nog niet maar dat is zo’n beetje het enige verschil met de situatie nu. Je kan er van alles tegenkomen zo heb ik gemerkt tijdens het voorlopen, Apache helicopters die minutenlang blijven hangen en je daardoor ruimschoots in de gelegenheid stellen ze op de gevoelige plaat vast te leggen, een fotograaf aan het werk met zijn model in de wind op de zandvlakte. Wie weet wat ons nog te wachten staat?

Sowieso een mooi afwisselend parcours, uitermate geschikt voor Nordic Walkers, maar zoals gezegd, behoorlijk pittig, zeker de laatste twee kilometer.

Graag ontmoet ik u weer op donderdag 28 september op de parkeerplaats  bij kerkcentrum De Ark waar wij om 10.00 uur vertrekken, tot dan. 

 

 

 

 

 

Voor de wandeling van 29 juni meldden zich achttien deelnemers op de verzamelplaats, daarmee kwam er een eind aan de almaar stijgende lijn in de populariteit van de wandelgroep, respect voor Roelof met zijn 80 jaar en weer van de partij. Veel prominente deelnemers ontbraken om zeer uiteenlopende redenen, ik ervaar het toch als prettig wanneer men dat laat weten. Natuurlijk is men dat geenszins verplicht , het zou het ongebonden karakter van de club geweld aandoen.

Ook bij deze wandeling hebben wij het wat het weer betreft enorm getroffen, het was uitermate goed wandelweer, slechts tijdens de pauze een licht buitje. Hoe anders was dat nog de dag ervoor, 28 juni, stortbuien, een ware zondvloed teisterde de polder. Misschien was het perfecte weer ook te danken aan het koninklijk bezoek op Urk en te Dronten.

Dit bezoek en ook de naderende vakantieperiode waren mede oorzaak van de betrekkelijk lage opkomst.

Inmiddels is de Nijmeegse 4daagse weer achter de rug en mocht ik voor de zesde keer met een kruisje en de traditionele gladiolen thuis komen. Helaas is het niet alle dagen lekker gegaan, een bezoek aan de huisarts bracht aan het licht dat “hielspoor” drie dagen een nare metgezel is geweest, en dat is nog niet over. Dat kan nog wel een paarmaanden duren zo is mij verzekerd.   

De route voor de maand augustus had ik eigenlijk al verkend vóórdat de juni wandeling plaatsvond, zodat ik na afloop van die wandeling bij eventuele vragen uit de Kamer een correct en afdoende antwoord kon geven over de plannen voor augustus, of men was niet geïnteresseerd, of men heeft de weblog niet gelezen, maar vragen hieromtrent bleven vrijwel uit. Fris- en fruitig moeten geoefende lopers als wij zijn, in staat zijn om op 31 augustus een mooi parcours af te leggen van 16 kilometers. Wij starten bij Restaurant Uddelermeer aan de Garderenseweg te Uddel voor een klompenpad met een overwegend onverharde ondergrond. Het traject is rijk gevarieerd en kan zowel links- als rechtsom gelopen worden, wij kiezen voor rechts dus klokgewijs en gaan in de richting van de bebouwde kom van Uddel. Op slechts een tweetal plekken zijn er raakvlakken met eerdere wandelingen op deze locatie, ik roep in herinnering de plaats waar wij in 2016 door een heuse sneeuwstorm werden overvallen. 

Interessant is juist datgene wat een klompenpad karakteristiek maakt, particulier terrein beschikbaar gesteld voor wandelaars, bewijzerd en voorzien van vindingrijke overstapjes, bruggetjes en bankjes. Een kwekerij van lelies een andere van rododendrons alsmede een boomkwekerij die hun terrein voor ons wandelaars toegankelijk hebben gemaakt. De route eindigt bij het meer waaraan dit pad zijn naam ontleent, maar dan zijn wij ook bijna weer aan het begin het “Uddelermeer Restaurant”, behalve de appeltaart kan ik u ook het schuimgebak warm aanbevelen.

Als het weer een beetje mee wil werken wordt het een schitterende wandeling  in een mooi gebied, een fraai begin voor de tweede helft seizoen 2017. Publicatie van onze plannen in de” Drontenaar” beoordeel ik als een succes, elke tweede maandag van de maand verschijnt dit huis- aan huis bezorgde krantje maar ook op de website van dedrontenaar.nl wordt er op een ludieke wijze kennis gegeven van de wandelingen van de 55+ groep. Ook nu weer heeft de redactie in de persoon van Maarten Heijenk een leuk filmpje geplaatst van het Uddelermeer, zoals hij dat ook al eerder deed met het dorpje Darp. Kijk eens op deze site en toets bijvoorbeeld alleen maar 55+ in het vakje “zoeken”en u ziet alles dat tot nu toe gepubliceerd is door hen.

Tot ziens op 31 augustus op de parkeerplaats bij de Ark, vertrek 10.00 uur.