SAN FRANCISCO 2016 – SLOT

In de eindfase van ons verblijf in San Francisco heeft Lennart nog een fietsmiddag gepland met een Scholarvriend en NASA medewerker, Ethan. Hij neemt mijn mini-rugzak  en fototoestel mee, en zet daar nog een paar mooie plaatjes op. Beide heren komen zich bij mij, in het hotel, afmelden om 19.00 uur. Ethan wil zich nog even douchen en vraagt om handdoek en zeep. Mijn rechtmatig eigendom, de rugzak werd ontdaan van spullen, waar zo bleek plots ook nog een groot hangslot in zat, behorend bij de gehuurde fiets. Oh, oh… wat nu?, gelukkig bleek Ethan bereid het “corpus delictus”de volgende dag terug te brengen.

Voor Lennart en zijn vriend zat de dag er nog niet op en zij besloten de avond af te sluiten met een bezoekje aan de bioscoop, wel na verzoek om toestemming, dat dan weer wel. Er was inmiddels een nieuwe dag aangebroken, “Morning has broken” zong Cat Stevens, en zo leek het ook. Na terugkeer van de film begon Lennart nog volop te typen op zijn Mac Book, ik vroeg hem wat ben je aan het doen, een boek schrijven? Hij had contact met het vaderland en dat niet vanwege de inmiddels daar aangebroken Vaderdag maar het bleek te maken te hebben  met een ernstig soort verwaarlozing, noem het “achterstallig onderhoud”. 

Het was ook in San Francisco weekend, nog volop rumoer op straat en in de gang van het hotel. De buren van kamer 8 waren aan een soort verbouwing begonnen, maar uiteindelijk werd het rustig en konden wij de slaap vatten. Op naar de laatste dag en klaar maken voor vertrek.

Om 12.00 uur moesten wij de kamer verlaten, Lennart sliep uit. Omdat de taxi besteld was voor 16.00 uur, hadden wij nog even de tijd . Het hotel bood de mogelijkheid om de bagage tot die tijd op te slaan  in een speciale kamer, daar maakten wij graag gebruik van. Vlak om de hoek was een eetgelegenheid met in mijn ogen min of meer normaal voedsel, croissantjes met chocola gevuld, daar kan je beter vanaf blijven, maar met ham en kaas is goed te doen, net als een beker koffie (small) vergelijkbaar bij ons met ruim twee kopjes

. Zo waren wij weer goed gevuld en bleven in de buurt van het hotel want vandaar zou de terugreis met Swiss-Air beginnen. Alles verliep gesmeerd en precies op tijd verscheen de taxi, die had een flinke omweg moeten maken i.v.m. een thuiswedstrijd van de Giants  in het AT&T stadion. Ook het inchecken bij Swiss-Air verliep zonder problemen, hierdoor ontstond er nog volop gelegenheid taco’s te scoren in een Mexicaanse tent op het vliegveld. Zeer grote TV-schermen lieten ons de finale zien van de NBA, uiteindelijk gewonnen door de Cleveland Cavaliers, het enthousiasme van de Amerikanen m.b.t. basketball doet zeker niet onder voor dat van ons bij voetbal. Applaus, high-five en juichen bij elke goede prestatie, en de uitslag is in deze tak van sport niet 1-0 maar vele malen hoger, euforie in een eettent waar bijna niemand elkaar kent, sport verbroedert dus toch.

Na een succesvolle boarding vertrekt het vliegtuig voor een reis van 11.00 uur uit SF naar Zürich, zoveel als mogelijk geslapen hetgeen voor mij wat makkelijker was dan voor Lennart met zijn lengte. De verzorging aan boord was uitstekend. Na de landing op het vliegveld Kloten hebben we vrijwel geen hindernissen ondervonden voor de laatste etappe, wel werd ons bij het verlaten van het toestel nog een rond chocolaatje uitgereikt met een papiertje van een voetbal er omheen, noem het leedvermaak.

Het voordeel van een plaats bij het raam leverde niets op, er was geen moer te zien. Na een vlucht van vijf kwartier bereikten wij de eindbestemming Schiphol en werden opgewacht door chauffeur Hans en vader Mark, dezelfde bezetting en voertuig zoals wij ook waren vertrokken.

Wat viel op in de USA t.o.v. Nederland.

1. Aftellen op de verkeerslichten voor voetgangers.
2. Het slepen met voedsel en drank over straat, altijd haast en telefoon in de nog vrije hand, gekoppeld aan een oortje.
3. Veel zwervers en daklozen op straat in parken en portieken, vaak ook nog met hond.
4.  Heel veel mensen, roken op straat. In alle gebouwen verboden.
5. Overmatig claxonneren.
6. De stoffer is een handbezem met steel en het blik een kantelbak ook voorzien van steel. Veelvuldig op straat en binnen.
7. Overwegend Japanse auto’s in het verkeer. Toyota Prius voert duidelijk de boventoon, geen enkele Toyota Auris. Geen Franse auto’s.
8.  Vrijwel niets, dat je attendeert op komende verkiezingen, nergens schreeuwerige affiches.
9. Weinig honden op straat, zeker geen grote en als je ze dan ziet zijn ze van het type lickquer.
10. Gehele Marketstreet, en dat is geen kleintje, aan elke lantaarnpaal een Regenboogvlag.
    

    Ook geschikt voor rose woensdag in de vierdaagse.