SAN FRANCISCO – WWDC 2016: PART III

Ondanks de stijgende spanning betreffende de examenuitslag van Lennart zijn wij al weer vroeg na een goede nachtrust naar Moscone getogen. Het overwegend mierzoete Amerikaanse ontbijt smaakt goed, ook de tweedrank is een lekkernij, maakt niet uit aardbei-banaan of sinaasappel-perzik, de smaak is bijna identiek.   Lennart heeft vandaag een belangrijke afspraak gemaakt in het “Interface Design Lab”, een afgeschermd top-secret gedeelte, vindt dat erg belangrijk en bereidt zich er goed op voor. Eerst maakt hij nog even de iPad in orde zodat ik mijn verslag kan schrijven voor deel 2. Niet wetend wat mij te wachten staat begin ik mijn verslag te verwerken. Plotseling tijdens deze actie heb ik het gevoel dat “de stroom in mijn lichaam” uitvalt. Kort daarop vraagt Lennart, “gaat het goed opa”?  Ik zeg ja, maar weet wel beter. Van mijn voornemen om een stevige wandeling te gaan maken naar de Golden Gate heb ik al afgezien. Al typend vraag ik mij af wat de oorzaak geweest kan zijn, ik denk mijn bloedsuiker. Nadat ik mijn verslag heb afgemaakt maak ik nog even gebruik van de restroom (wc) en verlaat zonder Lennart gedag te zeggen Moscone. Buiten gekomen dacht ik dat de toestand zou verbeteren maar werd helaas al heel snel slechter, dacht werkelijk dat ik buiten bewustzijn zou geraken en wist ondanks alles Yerba Buena te bereiken. Daar ben ik op een bankje gaan zitten in de hoop dat alles over zou gaan, ik besefte heel goed dat teruglopen naar het hotel geen optie was. Na de situatie twee uur te hebben aangekeken, tussentijds wat  ge-sms’t met het thuisfront, contact opgenomen met Lennart en de situatie uitgelegd omdat ik zonder hem niets durfde te ondernemen. Heel snel was hij bij mij en zijn samen teruggelopen naar Moscone, het voelde voor mij als de meest veilige haven voor dat moment.

Wat was er aan de hand?, dat blijft gissen. Achteraf is de meest waarschijnlijke oorzaak, diabetes. ‘s-Morgens nog gemeten,  6,2  Mmol dat is voor mijn doen redelijk laag, maar dat is het al de hele tijd van mijn verblijf in SF. Voor vandaag was alle fut eruit en ben in de buurt van Lennart gebleven, of andersom, hij in mijn buurt. Ondanks mijn miserabele toestand werd het een behoorlijk latertje. Een belangrijk persoon bij Apple mijnheer John Geleynse (Belgische roots waarschijnlijk), ik kende hem nog van de introductie, hij geeft de studenten individueel advies bij een gelijktijdige beoordeling van de door hen ingeleverde app. Lennart wilde die gelegenheid niet missen, reden waarom het behoorlijk laat werd. Hij kreeg in ieder geval volop complimenten en een bruikbaar advies, ook was de man zeer gecharmeerd van de tekeningen van zijn moeder “Suus & Luuk”. Wij werden nog net niet het gebouw uitgejaagd en hebben uiteindelijk de terugreis naar het hotel aanvaard. Aan eetlust ontbrak het mij maar Lennart wilde nog wel zo’n schier ondefinieerbaar Amerikaans broodje scoren bij Subway. Bij thuiskomst onmiddellijk bloedsuiker gemeten, 4,2 Mmol, omdat ik aan voedsel bijna niets in de voering had, heb ik maar geen Metformine-pilletje ingenomen. Blij dat de dag teneinde was, snel onder de wol, er werden nachtelijke bevrijdende telefoontjes verwacht met de uitslag van het VWO examen. Die kwamen er, om 04.00 uur locale tijd belde vader Mark met de woorden “Je bent geslaagd” high five. Ook op mijn i-Phone en Pad volop berichten, foto’s van vlaggen en toastende familieleden omdat kleinzoon Mees geslaagd was voor HAVO. Hij kan naar Leeuwarden voor voortzetting van zijn carrière op de hotelschool van het Stenden college.

16 juni 2016

Door de nachtelijke interrupties hebben wij geen haast gemaakt met de reveille, het gevolg was dat de ontbijttafel reeds was ontruimd, een banaan en een kop koffie dat lukte nog wel. Door de vervelende ervaring van gisteren heb ik besloten vandaag maar kalm aan te doen, in de buurt van Lennart en het gebouw te blijven en met de lunch maar een vorkje mee te prikken. Vanavond is er dan de Bash in het Bill Graham Civic Auditorium, hetzelfde gebouw waar de Keynote is gehouden en ik toen niet in mocht, maar voor vanavond heb ik het geldige polsbandje al om, en neem ik plaats tussen de niet alcoholgerechtigden. Een scheiding waar strikt de hand aan wordt gehouden. De resultaten daarvan neem ik mee in het volgende en tevens voorlopig laatste verslag van deze DUB/DUB/D/C-16.